کد مطلب:21640 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

مقام رضا چيست و آيا دعا كردن مخالف رضايت و خشنودي از خدا نيست

رضا به قضاي الهي منافاتي با دعا ندارد. در اين رابطه توجه به چند نكته لازم است: الف) مقصود از «رضا» خوشنودي از پديده خارجي بنفسه نيست؛ بلكه از حيث انتساب به پروردگار است از اين رو مانعي ندارد كه انسان از يك حادثه خارجي رنج ببرد، ولي در عين حال به آن راضي باشد؛ زيرا به نوعي با اراده حق تعالي ارتباط دارد. ب ) دعا بيش از آنچه اظهار رنج و الم نسبت به وضع موجود باشد، اظهار فقر و فاقه و ذلّت عبوديت، در پيشگاه قادر متعال و غني مطلق است. بنابراين دعا بنفسه مطلوب و ارزشمند است؛ زيرا نوعي خضوع و خشوع و ارتباط بي نهايت كوچك، در برابر بي نهايت بزرگ است از اين رو در بسياري از موارد خداوند، مصيبت ها و مشكلاتي براي بنده پديد مي آورد، تا بنده به سوي خدا التجا كند و با او ارتباط دقيق برقرار نمايد. ج ) در مواردي نيز خداوند نعمتها و بركاتي براي مؤمنان قرار داده است كه آن را جز از طريق دعا، به بندگانش نمي دهد. د ) دعا، خواص و آثار تربيتي و سازنده مهم ديگري نيز دارد كه جهت اختصار از ذكر آن خودداري مي شود. جهت آگاهي بيشتر ر.ك: دعا، آيت اللَّه مشكيني.